Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2017.48/2-03
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 48/2 2017
KOMPETENCJE CZŁONKÓW ZESPOŁU WIRTUALNEGO

Autorzy: Beata Krawczyk-Bryłka
Politechnika Gdańska
Słowa kluczowe: praca w zespole zespół wirtualny wirtualne kompetencje społeczne kompetencje cyfrowe
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:12 (33-44)
Klasyfikacja JEL: D83 J24 M51
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Artykuł dotyczy problematyki wirtualnej współpracy, która wymaga od osób tworzących zespół oraz od lidera zespołu szczególnych kompetencji. Skoncentrowano się na wiedzy, cechach i umiejętnościach członków zespołu wirtualnego, które są konieczne, by efektywnie realizowali oni założone cele, kreując jednocześnie relacje oparte na wzajemnym zaufaniu. Artykuł zawiera przegląd literatury dotyczącej kompetencji członków zespołu wirtualnego i wskazuje obszary wymagające dalszej naukowej eksploracji. Efektem artykułu jest opracowanie modelu kompetencji członka zespołu wirtualnego, który może być stosowany jako profi l idealnego kandydata w rekrutacji do tego typu zespołów.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Blackburn, R., Furst, S., Rosen, B. (2003). Building Winning Virtual Team. KSAs, Selection, Training, and Evaluation. W: C.B. Gibson, S.G. Cohen (red.), Virtual Teams That Work. Creating Conditions for Virtual Team Effectiveness. San Francisco: John Wiley & Son.
2.Dagan, I., Mandell, D. (2006). Virtual Team Work. CISV International Ltd. Virtual Team Work Guide.
3.Derven, M. (2016). Four Drivers to Enhance Global Virtual Teams. Industrial and Commercial Training, 48 (1), 1–8. DOI 10.1108/ICT-08-2015-0056.
4.DuFrene, D.D., Lehman, C.M. (2012). Communications Strategies for Virtual Teams. New York: Business Expert Press.
5.Ferazzi, K. (2014). Getting Virtual Teams Right. Harvard Business Review, 12. Pobrane z: https://hbr.org/2014/12/getting-virtual-teams-right.
6.Grucza, B., Klekowski, T., Mittelstaedt, E., Pyda, E., Zakrzewska, M. (2012). Elementarz Telepracy. Warszawa: Polski Związek Pracodawców Prywatnych Informatyki i Telekomunikacji Lewiatan.
7.Harvey, M., Novicevic, M.M., Garrison G. (2004). Challenges to Staffi ng Global Virtual Teams. Human Resource Management Review, 14, 275–294. DOI: 10.1016/j.hrmr.2004.06.005.
8.Herdan, A., Stuss, M. (2005). Miejsce wirtualnych organizacji we współczesnym zarządzaniu. Zagadnienia Technicnzo-Ekonomiczne, 50 (2/3), 235–243.
9.Hertel, G., Geister, S., Konradt, U. (2005). Managing Virtual Teams: A Review of Current Empirical Research. Human Resource Management Review, 15, 69–95. DOI: 10.1016/j.hrmr.2005.01.002.
10.Hertel, G., Konradt, U., Voss, K. (2006). Competencies for Virtual Teamwork: Development and Validation of Web-based Selection Tool for Members of Distributed Teams. European Journal of Work and Organizational Psychology, 15 (4), 477–504. DOI: 10.1080/13594320600908187.
11.Hilarowicz, A., Pollak, A. (2010). Zespół wirtualny jako przykład rozwiązania innowacyjnego i narzędzia do tworzenia innowacji, Chowanna, 2, 163–17.
12.Hill, N.S., Bartol, K.M. (2016). Empowering Leadership and Effective Collaboration in Geographically Dispresed Teams. Personel Psychology, 69, 159–198. DOI: 10.1111/peps.12108.
13.Hoegl, M., Muethel, M. (2016). Enabling Shared Leadership in Virtual Project Teams: A Practitioners’ Guide. Project Management Journal, 47 (1), 7–12. DOI: 10.1002/pmj.21564
14.Kawka, T., Listwan, T. (2010). Dobór pracowników. W: T. Listwan (red.), Zarządzanie kadrami (s. 101–147). Warszawa: C.H. Beck.
15.Killingsworth, B., Xue, Y., Liu, Y. (2016). Factors Infl uencing Knowledge Sharing among Global Virtual Teams. Team Performance Management, 22 (5/6), 284–300. DOI: 10.1108/TPM-10-2015-0042.
16.Kisperska-Moroń, D. (2008). Świat wirtualnych organizacji. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy, 1 (4), 7–16.
17.Krawczyk-Bryłka, B. (2015). Budowanie zespołu wirtualnego (poradnik). Pobrane z: https://repository.os.niwa.gda.pl/bitstream/handle/niwa_item/72/Budowanie%20zespo%C5%82u%20wirtualnego.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
18.Lenard, D. (2009). Nowe umiejętności miękkie: kompetencje wirtualne. Pobrane z: http://hrstandard.pl/2009/07/27/nowe-umiejetnosci-miekkie-kompetencje-wirtualne.
19.Liu, X., Maqjuka, R.J., Lee, S. (2008). The Effects of Cognitive Thinking Styles, Trust, Confl ict Management on Online Students’ Learning and Virtual Team Performance. British Journal of Educational Technology, 39 (5), 829–846. DOI: 10.1111/j.1467-8535.2007.00775.x.
20.Marković, D., Radowić-Marković, M., Minović, J. (2015). A New Virtual Team Competence Defi ning Model. Economic Research – Economska Istrazivanja, 28 (1), 1034–1045.
21.Opolska, A., Karbowski, A., Cichocki, M. (2009). Wirtualna inteligencja emocjonalna. E-mentor, 3 (30). Pobrane z: http://www.e-mentor.edu.pl/artykul/index/numer/30/id/654.
22.Pathak, A.A. (2015). Effective Knowledge Management Boots Virtual Teams. Human Resource Management International Digest, 23 (3), 26–28. DOI: 10.1108/HRMID-03-2015-0048.
23.Tannenbaum, S.I., Mathieu, J.E., Salas, E., Cohen, D. (2012). Teams Are Changing: Are Research and Practice Evolving Fast Enough? Industrial and Organizational Psychology, 5, 2–24.
24.Urquhart, S.M. (2009). Virtual Teams: Selection and Assessment of Team Member. Pobrane z: https://pl.scribd.com/document/38600847/Urquhart-HRDV-5750-Virtual-Teams-FINAL-Section-2-of-2.
25.Virtual Teams: Key Success Factors (2010). Part 3. Pobrane z: http://pmtips.net/blog-new/virtual-teams-key-success-factors-part-3.
26.Wojtaszczyk, K. (2013). Poziom kompetencji wirtualnych pokolenia Y i C – ocena na podstawie autodiagnozy studentów. E-mentor, 2 (49). Pobrane z: http://www.e-mentor.edu.pl/artykul/index/numer/49/id/1003.