Studia i Prace WNEiZ US

Globalizacja, zmienność, elastyczność, a zwłaszcza rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych, sprawiają, że pracownicy mogą wykonywać zadania wynikające z umowy o pracę na odległość, na przykład w miejscu swojego zamieszkania, w formie telepracy. Nowoczesne technologie informatyczne, sposoby i formy gromadzenia danych oraz zapewnienie bezpieczeństwa ich przesyłu powodują, że telepraca jest coraz częściej wykorzystywana w przedsiębiorstwach. Celem artykułu jest identyfikacja aplikacji i systemów informatycznych, form komunikowania się na odległość sprzyjających rozwojowi telepracy oraz ocena ich znaczenia w zarządzaniu telepracownikami i wykonywaniu swojej pracy przez telepracownków. Hipoteza badawcza brzmi: narzędzia informacyjno-komunikacyjne wykorzystywane w telepracy sprzyjają jej upowszechnieniu, ale w określonych warunkach mogą nieść zagrożenie braku integracji pracowników z zespołem pracowniczym i kulturą przedsiębiorstwa, odhumanizowania telepracy, uczynienia jej anonimową, a to sprzyja spadkowi jej efektywności. W wyniku przeprowadzonych studiów literaturowych oraz prac badawczych, w tym z wykorzystaniem kwestionariusza ankietowego, stwierdzono, że współcześnie telepraca może mieć zastosowanie do wykonywania zadań coraz bardziej złożonych, na coraz bardziej zróżnicowanych stanowiskach pracy wymagających różnorodnych kwalifikacji i umiejętności. Jednak z opinii samych telepracowników wynika, że poza zdalnym wykonywaniem obowiązków, z czego bardzo są zadowoleni i dobrze radzą sobie z innowacyjnymi narzędziami informatyczno-komunikacyjnymi, dla większej motywacji i samozadowolenia potrzebują także bardziej bezpośrednich kontaktów z przełożonymi i współpracownikami, oczekują doskonalenia kanałów i form komunikowania się, dedykowanych im spersonifikowanych systemów motywacyjnych.